Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Haec dicuntur inconstantissime. Sed ad rem redeamus; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.
Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Attulisti aliud humanius horum recentiorum, numquam dictum
ab ipso illo, quod sciam, primo utilitatis causa amicum
expeti, cum autem usus accessisset, tum ipsum amari per se
etiam omissa spe voluptatis.

Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis
instituta sunt aut inventa sunt?

Bork: Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.
Idemne, quod iucunde?: Quid vero?
Bork: At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere.
Restatis igitur vos;: Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L.
Eam stabilem appellas.: Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Si quae forte-possumus.: Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.

Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Ac tamen hic mallet non dolere. Duo Reges: constructio interrete. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer utra voluptate diiudicabit, stante an movente?
Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.